Şanlı tarihime bir güve yeter

-
? - Bana kelimeler ver, sana kim olduğumu göstereyim.

? - Kelimeler... Kelimeler... Kelimeler...

Yalnızlığımın bu denli yüzüme yüzüme çarpıldığını hissetmemiştim uzun süredir. Telaşla ikiliyorum: yüzüme yüzüme, içime içime, sıcak sıcak, aptal aptal... Deli bir salgının beni bir duvarla dünyadan ayırıp, kendi kozasını onarmakla sarhoş birkaç kişiyle sürekli yan yana durmaya zorladığı bir gün; soğuğun da hala iliklerime işlediği mart artığı günlerden birinde, uzandığım her seraba karşılık örümcek ağları yapışıyor elime. Bu yaşıma kadar hoş yapılar olduğunu varsaydığım her görüntü, içerimden kurumuş tezgah artığı, yüzüne bakılmayan kırıntılara dönüşmüş. Önce onları sonra beni işaret eden ellerimin tarihi yoksa şuracıkta gözümün önünde kaybolup gidiverecek mi? Onlar neredeler ve bu dokunduğum hayal kırıklığı nereden geliyor? Görüntüler, arzular, umutlar, gülen insan yüzleri; emek ve çile, kutsal ekmek ve kalem, tebeşirler ve doksan derecede yıkanmış ak çarşaflar; ebem kuşağını konuşan serçe kuşlar, parmağının ucuna basıp gülüşerek kaçan hınzır çocuklar, annemin itaatkar başı, günahlarım; kuzularla oynadığım akşam üzerleri, kızıl sıcak ikindiler, bir bayram hediyesi yastık altı kırmızı papuçlarım, neredesiniz. Usanmadan son bir kez daha, bir seraba uzanıyorum, ellerim yapış yapış ağ. Köşelerim acıyor.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Annemin bacakları

-
Resim
Lavı sönmüş kibrit çöpleri gibi annemin bacakları bir anneler gününün en iştahlı yerinde laçka iki reklam arası önümde sallanıyor Kokuşmuş bir parçası gibi kenara atılmışsam da ona hergün hediye ona kendimi verdim Yüzüm buruşmuş bir gazete kağıdı, olsun ağzımda iki balon, kulaklarımdan iyi kurdele mi var İçeride bir üçüncü sayfa haberi birlikte balon yutan iki kişiden bahsediyor biri birinin bir şeyiymiş güya birlikte balon mu yutmuşlar ne olacak iş mi bu şimdi mutlu bir anneler günü, mutlu noeller,  mutlu çocuk bayramları, iyileştirici mecigler Biraz bekleyiverselermiş eğer onlara da bir su ısıtıcısı bir teflon tencere bahşedebilirmiş hayat Heyhat,  kader
Devamı

Bu Yaşta Hala Saklanarak Sigara İçiyorum

-
Resim
  “Adım Samia. 29,5 yaşındayım ve hala evlenmedim. Ve üzgünken başımı annem gibi duvarlara çarpmadım. Terasa çıkar ve denize bakarım. Annem terasa çıkmamı yasaklıyor. Komşular ne der sonra? Bu yüzden çamaşır yıkamayı seviyorum. Bu şekilde çamaşırları asıyorum. Komşular bir şey demiyor. Annem mutlu, ben de. Denizle ilgili düşler kuruyorum. Bazen midesi hala canlı balıklarla dolu olan dev bir martı görüyorum ve erkek kardeşimi… Teknelerde çalışan ve gözleri ufku tarayan pek çok diğer genci düşünüyorum. Terasımdan diğer teraslara bakıyorum ve iplere asılan çamaşırları görüyorum. Su geri geldi. Her su kesintisi sona erdiğinde o kadar mutlu oluruz ki! Ve o kadar çok su kesintisi oluyor ki… Sadece suyumuz eksik değil; kahvemiz, yağımız, şekerimiz, patatesimiz, sevgimiz eksik. Hepsinden de öte sevgi eksik.”   Bu Yaşta Hala Saklanarak Sigara İçiyorum ( À mon âge je me cache encore pour fumer ), Rayhana Obermeyer tarafından yönetilen 2016 Fransız-Yunan-Cezayir ortak yapımı bir drama...
Devamı

Köken aile ve başka şeyler (yalnızca iki kişiye)

-
Resim
  Ailelerimiz gerizekalılar olduğumuzu düşünüyor. Mutlaka bir alışverişte fazla para ödediğimizi, pazardaki meyvenin iyisini seçemediğimizi, bir tartışma esnasında haklıyken kısık sesliler olduğumuzu, yanlış eş seçimi yaptığımızı, yedek parçalardan anlamadığımızı, hep aldatılmaktan onların 'destek' leriyle falan kurtulduğumuzu. Kim bilir habersiz ne çok aldatıldığımızı, aptalca hala bunu farketmediğimizi. İyi yaşam için 'hakkımız' olanı, hayattan  söke söke koparıp alamayan korkaklar olduğumuzu düşünüyor.  Göz göre göre tarafımızdan aldatılıyorlar. Gündelikler ve çepeçevre bizi kuşatan sığlığın hemen yanı başında kendi halatlarımızla görünmez bir salıncak kurmuşuz. Bir başka göğe doğru tırmanıp, bir başka yere doğru geriye uzanan ayaklarımız çamura ve rüzgara değen bir esenlik içinde. Kimse bizi tanımıyor burada. Kendi gündelik hazlarımızın sıkıcı döngüsünde sonsuz kere can sıkıntısına düşüp sonsuz kere iyileşiyor, gülüyor ve bir takım çıkarımlarda bulunuyoruz. Kahveyi ...
Devamı