Uzun vadeli intiharlar

-














Dut ağacında sallanan çılgın elbiseler

toprağa çarpıp dağılan mor lekelere dönüşecek

 

Zayıf figürler, iştah, neşe,

dağılan mor lekeler, nefes

siz

 

Mayıs'ta ve birkaç diğer ayda

bazı sevgililer terkedilecekler.

düştür güç, düştür yaşam, düştür arzu

Bir hint bülbülünün dikene tutunması

Karıncanın ekmeğini yola savurmasıdır düş-

tü yerde bir mor leke daha.

 

ilmek ucu kaçırılmış pek eskilerden

anlar günler seneler

Sinsi bir cimayla birbirine dolanmış

tohum, kaçak bir tohumdur, rastgele

Ökçesi delinmiş bir patikten teni yalar gibi

Soğuk bir ürpertiyi biteviye sürecek kıyılara.

 

Kıyılara, çetin bir çarpışma

Sıkı tutunun yoldan saptık!

Yoldan saptık kıyılara,

 dümeni kıramadık!

ağır betonlar devrilecek kimilerinin üstüne

Küskün yunuslar dibe vuracaklar.

 

Adı bir hastalıktır sapmaların

Dut ağacından apansız atılmayı

bekleyememenin adı hastalıktır

Zihinsel işleyiş bozukluğu, bir ağaç dalında

deccal'in yazarında üçüncü derecede frengi

Damarlarda dolaşan kovalarca endişe.

 

Hasta çiçek yüksek kitap rafına

ters asıldı, kurudu, bir haber.

Yorgun elleri yere sarkmış adam

yaşayacağı tüm anları tek seferde yuttu,

 bir haber.

Karga hain bir saldırı tasarlayıp

Balkondan aşağı itti saksıda sardunyayı

 bir haber.

 

 

Hayatı evetledim de ben artık yaşım gereği

Çok sefer hayatı evetledim de

Kaçak bir tohum rastgele,

Perdesini destursuz sıyırdı aklımın

Çırılçıplak görüntüler, iniltiler, sesler.

 

 

Yeni savaş boruları ötüyor karşı düzlükte

Rüyalardan sürükleyip çıkardığım siyah cini

Katillerin gözlerine sürme vaktim gelmiştir

Size umut vermeyeceğim,

Güzel söz söylemeyeceğim size

Kaçak bir tohum rastgele

-yeridir- dingin bir uykunun şimdi.

 

 

 

 


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Annemin bacakları

-
Resim
Lavı sönmüş kibrit çöpleri gibi annemin bacakları bir anneler gününün en iştahlı yerinde laçka iki reklam arası önümde sallanıyor Kokuşmuş bir parçası gibi kenara atılmışsam da ona hergün hediye ona kendimi verdim Yüzüm buruşmuş bir gazete kağıdı, olsun ağzımda iki balon, kulaklarımdan iyi kurdele mi var İçeride bir üçüncü sayfa haberi birlikte balon yutan iki kişiden bahsediyor biri birinin bir şeyiymiş güya birlikte balon mu yutmuşlar ne olacak iş mi bu şimdi mutlu bir anneler günü, mutlu noeller,  mutlu çocuk bayramları, iyileştirici mecigler Biraz bekleyiverselermiş eğer onlara da bir su ısıtıcısı bir teflon tencere bahşedebilirmiş hayat Heyhat,  kader
Devamı

Bu Yaşta Hala Saklanarak Sigara İçiyorum

-
Resim
  “Adım Samia. 29,5 yaşındayım ve hala evlenmedim. Ve üzgünken başımı annem gibi duvarlara çarpmadım. Terasa çıkar ve denize bakarım. Annem terasa çıkmamı yasaklıyor. Komşular ne der sonra? Bu yüzden çamaşır yıkamayı seviyorum. Bu şekilde çamaşırları asıyorum. Komşular bir şey demiyor. Annem mutlu, ben de. Denizle ilgili düşler kuruyorum. Bazen midesi hala canlı balıklarla dolu olan dev bir martı görüyorum ve erkek kardeşimi… Teknelerde çalışan ve gözleri ufku tarayan pek çok diğer genci düşünüyorum. Terasımdan diğer teraslara bakıyorum ve iplere asılan çamaşırları görüyorum. Su geri geldi. Her su kesintisi sona erdiğinde o kadar mutlu oluruz ki! Ve o kadar çok su kesintisi oluyor ki… Sadece suyumuz eksik değil; kahvemiz, yağımız, şekerimiz, patatesimiz, sevgimiz eksik. Hepsinden de öte sevgi eksik.”   Bu Yaşta Hala Saklanarak Sigara İçiyorum ( À mon âge je me cache encore pour fumer ), Rayhana Obermeyer tarafından yönetilen 2016 Fransız-Yunan-Cezayir ortak yapımı bir drama...
Devamı

Köken aile ve başka şeyler (yalnızca iki kişiye)

-
Resim
  Ailelerimiz gerizekalılar olduğumuzu düşünüyor. Mutlaka bir alışverişte fazla para ödediğimizi, pazardaki meyvenin iyisini seçemediğimizi, bir tartışma esnasında haklıyken kısık sesliler olduğumuzu, yanlış eş seçimi yaptığımızı, yedek parçalardan anlamadığımızı, hep aldatılmaktan onların 'destek' leriyle falan kurtulduğumuzu. Kim bilir habersiz ne çok aldatıldığımızı, aptalca hala bunu farketmediğimizi. İyi yaşam için 'hakkımız' olanı, hayattan  söke söke koparıp alamayan korkaklar olduğumuzu düşünüyor.  Göz göre göre tarafımızdan aldatılıyorlar. Gündelikler ve çepeçevre bizi kuşatan sığlığın hemen yanı başında kendi halatlarımızla görünmez bir salıncak kurmuşuz. Bir başka göğe doğru tırmanıp, bir başka yere doğru geriye uzanan ayaklarımız çamura ve rüzgara değen bir esenlik içinde. Kimse bizi tanımıyor burada. Kendi gündelik hazlarımızın sıkıcı döngüsünde sonsuz kere can sıkıntısına düşüp sonsuz kere iyileşiyor, gülüyor ve bir takım çıkarımlarda bulunuyoruz. Kahveyi ...
Devamı